From: “Vincent Terweij”
Date: January 17, 2006 9:47:51 PM GMT+01:00
To: david555@hotmail.com
Subject: In Sydney!
Hee Dave,
Hoe gaat het met jou? Hoe was je oud en nieuw? Las ik nou in je Hyvesblog dat je was gaan zeilen? Ben je helemaal gek geworden?
Hier in Sydney alles okee, ben hier nu een maandje. De reden waarom ik naar Australië ben gegaan, namelijk Kelly, is geen reden meer want ze is weer terug bij haar ex. Dacht ik als verrassing hiernaartoe te komen, na al die smachtende e-mails van haar, kom je hier, is het van “ik moet je wat vertellen”. De ****.
Maar ja, dat mag de pret niet drukken. Ben aan het werk als ober in een dubieuze pizzeria, draai dagen van twaalf uur: van elf uur ’s ochtends tot twee uur ’s middags voor de lunch, dan twee uurtjes pitten of met collega’s rondhangen in de buurt, en dan van vier uur ’s middags tot een, twee uur ’s nachts doorbikkelen. Snel naar huis, slapen en weer naar het werk. Zes dagen per week, dinsdag heb ik vrij en slaap ik. Ik weet nu hoe die man in de snackbar bij mij op de hoek zich voelt, met z’n werkweken van zeventig uur!
De eigenaar van de pizzeria is een echte Italiaan, maar wat een ongelofelijke lul! Hij betaalt ons bijna niets, en komt ermee weg omdat we geen werkvergunning hebben en sowieso geen ander werk kunnen vinden. Ik mag lijen dat de politie een inval doet en hem een boete geeft waar ‘ie failliet van gaat.
Om toch een beetje het gevoel te krijgen dat we nog iets verdienen, laten we ons iedere avond vanaf een uur of tien helemaal vollopen met sterke drank. Die mogen we zelf inschenken namelijk, en daar is dus geen enkele controle op. Het lijkt wel of het als een soort secundaire arbeidsvoorwaarde bedoeld is. Het gevolg is dat klanten die wat later komen, op straalbezopen bediening getrakteerd wordt. Vinden ze meestal trouwens wel grappig, en die Australiërs zijn zelf meestal ook teut.
Vorige maand trouwens nog spannend avontuur beleefd. Waarschijnlijk heb je wel iets gehoord over de rellen tussen blanke Australiërs en mensen van Libanese afkomst. Een paar van m’n collega’s hebben Libanese ouders, we waren een beetje aan het rondhangen, toen een vrij grote groep blanke Australiërs erg vervelend begon te doen. Ze begonnen m’n collega’s uit te schelden, ze noemden mij een verrader en op een gegeven moment werden ze zo bedreigend, dat we maar eventjes weggerend zijn. De volgende dag zijn m’n collega’s nog naar Cronulla Beach gegaan, om daar een beetje herrie te schoppen als wraak, maar ik ben maar gewoon naar huis gegaan. Een van die jongens is gearresteerd maar nu weer vrijgelaten.
Heb nog wel wat meer te vertellen maar moet weer terug naar het werk (jay!) dus spreek je later!
No worries mate!
Vincent
Reacties