Skip to content →

Herfst

Gister woei het hard, vandaag was het windstil maar de lucht was koud. Bladeren liggen in de straat, je moet je een weg banen door de ritsels. Als jongetje vond ik het prachtig, herfst, dan kwam de winter er weer aan en kon je misschien weer schaatsen en sneeuwballen gooien. Sneeuwballen gooien vond ik het mooiste wat er was. Nee, het op één na mooiste: het mooiste was om een tunnel door de sneeuw te graven en helemaal te verdwijnen.

Een paar jaar geleden, na mijn tropische avonturen, had ik het helemaal gehad met de winter. Ik wilde alleen nog maar warm, zon, vrolijke mensen. De Nederlandse herfst deed me prompt in een anticiperende winterdepressie schieten: nee niet weer! Pas dit jaar heb ik er weer echt zin in, de winter. Lekker thuis, verwarminkje aan, thee zetten, film kijken met meisje. Of een dag goed hard werken. Of in de bibliotheek, terwijl het buiten regent me verdiepen in de geheimen van de accountancy.

Herfst, je bent mooi. Winter, ik kan je hebben.

Gepubliceerd in amsterdam herinneringen

Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.