Skip to content →

Zoete melk met room

De man was in een baldadige bui, dat had de serveerster allang gezien. Hij was in het gezelschap van een veel jongere vrouw, die hij graag wilde laten zien hoe jong van ziel hij wel niet was. Dit deed hij door zeer luidruchtig aanwezig te zijn en jolige grappen te maken.

De jongere vrouw lachte telkens beleefd, maar was er duidelijk niet van gediend en hoopte waarschijnlijk dat deze – naar ik vermoedde – eerste internetdate snel over zou zijn.

“Wilt u alvast iets drinken?” vroeg de serveerster, met dezelfde achteloze routine als ze in de Albert Heijn om je bonuskaart vragen.

De man zag zijn kans schoon, aangezien het café aan een straat lag die wordt bezongen in een kinderliedje.

“Doet u mij maar zoete melk met room!”

De jongere vrouw zuchtte zichtbaar. De serveerster vertrok geen spier, noteerde de bestelling en wendde zich tot de vrouw. De man keek wat verbaasd.

“Ik wil niet echt zoete melk met room!” zei hij, nu iets minder luidruchtig.

“Dan neemt u wat anders,” zei de serveerster. “Zegt u het maar.”

Nu was, wat de jongere vrouw betreft, de maat vol. “Henk, sorry. Ik denk niet dat dit gaat werken. Ik bel je nog wel.” En, tot de serveerster: “Dankjewel, maar ik ga.” En ze pakte haar jas, legde de shawl rond haar nek met korte bewegingen en liep het café uit.

De man keek haar mismoedig na. De serveerster stond er nog steeds, niet zichtbaar van haar stuk gebracht. De man keek naar haar op. En hij zuchtte: “Doe mij maar een biertje en een jonge klare.”

Gepubliceerd in amsterdam somber

Reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.