Het klonen dat je leven heet
Als twee van jou in één
De een de ander, van gestalte
Tussen muur en steen
Zoals je loopt door regen
Bij de beesten af
Leeft hij zonder pad
Dan heet die weg zijn graf
Geen punt of accolade
Kan deze man beroeren
Hij staat daar, ijzensstil
Naar jou en mij te loeren
We lachen en we zwaaien
Maar hij is al verdwenen
Een kwelling als zijn ziel te togen
Tussen muur en stenen
Reacties