Ik groette hem beleefd, dat was alles wat ik op kon brengen. Echt hartelijk ging het niet. Hij keek nog eens goed, “sorry, ik ben je naam vergeten”. Maar hij wist nog wie ik was: de jongen die beroep had aangetekend tegen het vorige tentamencijfer. En terecht. Helaas was de beroepscommissie rechtstreeks naar hem gelopen. Zijn antwoord: “David heeft de vraag goed beantwoord, maar zo stond het niet in het boek. Dus is het fout.”
En nu zat ik er weer. Maar dit keer had ik wél goed geleerd. Over een paar weken zal ik hier het cijfer laten weten. Maar het wordt een 9, dat weet ik zeker.
Het aller-, aller-, allerlaatste tentamen van m’n universitaire studie (nu nog maar vijf tentamens voor m’n postdoc…)
Edit: Het eindcijfer was ruim een 8.
Reacties