Bij de bakker

‘EVEN KLOPPEN. BEN ER WEL’, stond er op het bordje op de deur.

Hm.

Ik zag de bakkersvrouw achter de toonbank staan. De deur was inderdaad op slot. Ik klopte, en de bakkersvrouw deed open. Ze keek me eventjes argwanend aan, toen werd ze vriendelijk.

‘Een speltbrood, alstublieft,’ zei ik.

Ze pakte het speltbrood in, we rekenden af en ze liep weer naar de deur, met de sleutel.

‘Dag!’ zei ik.

‘Dag!’ antwoordde ze.

‘Ja, je moet weten,’ vervolgde ze, ‘vorige week ben ik overvallen en de schrik zit er nog behoorlijk in’.

‘Och jeetje,’ zei ik, niet precies wetend wat te zeggen in een dergelijke situatie.

Ik liep naar buiten en de deur ging op slot…